Stosowanie leków uspokajających nie musi być uwarunkowane występowaniem poważnych zaburzeń psychicznych. Wiele osób decyduje się na ich użycie np. wskutek problemów ze snem, czy nadmiernego stresu wywołanego życiem zawodowym. Jednak bez względu na ich przyczynę należy pamiętać, że przedawkowanie leków o działaniu uspokajającym może okazać się niebezpieczne dla zdrowia.

Leki uspokajające – czym są i jak działają?

 

Środki na uspokojenie to tak naprawdę leki pochodzące z takich grup jak:
• benzodiazepiny (np. bromazepam, diazepam, nitrazepam)
• niebenzodiazepinowe leki nasenne (np. zolpidem, zopiklon)
• barbiturany (np. fenobarbital, tiamylal, tiopental)

Działanie tych środków farmakologicznych jest niezwykle zbliżone. Leki oddziałują na struktury układu nerwowego, które są powiązane z receptorami GABA-ergicznymi. W efekcie tego następuje wzmożenie przekaźnictwa sygnału dla endogennego GABA (kwasu gamma-aminomasłowego), co sprawia, że substancja łączy się ze wspomnianymi receptorami. Następstwem jest wyraźne osłabienie pobudliwości neuronów, co jest odczuwane przez pacjenta m.in. poczuciem rozluźnienia psychicznego i fizycznego (wskutek rozluźnienia mięśni), sennością i uspokojeniem.

Przedawkowanie leków uspokajających – przyczyny

 

Najczęstszą przyczyną przedawkowania leków uspokajających jest ich nieprawidłowe stosowanie. Choć większość specjalistów podkreśla, że terapia tego typu preparatami powinna trwać maksymalnie przez 4 tygodnie. W przeciwnym wypadku istnieje spore ryzyko, że organizm wypracuje tolerancje na działanie stosowanych dawek. Nietrudno domyślić się, że w następstwie pacjenci zaczynają zwiększać dawki na własną rękę – wszystko po to, aby znów odczuć relaks i doznać uspokajającego działania leku. Niestety chorzy nie zdają sobie sprawy, że w tym samym momencie wpadają w szpony uzależnienia. Jedną z największych wad wyżej wymienionych grup leków na uspokojenie jest fakt, że w krótkim czasie mogą doprowadzić do bardzo silnego uzależnienia psychofizycznego.

Objawy i skutki przedawkowania leków na uspokojenie

 

Zatrucie środkami uspokajającymi jest bardzo łatwe do sprawdzenia – krótkotrwałe odstawienie leków prowadzi do pojawienia się charakterystycznych objawów, które tworzą tzw. zespół abstynencyjny. Występujące symptomy powodują realne pogorszenie kondycji psychofizycznej pacjenta, a nawet całkowity brak zdolności do funkcjonowania.

Objawy przedawkowania leków uspokajających:
• zaburzenia ze strony układu mięśniowego m.in. drgawki, drżenie, osłabienie napięcia mięśni, pogorszenie motoryki
• upośledzenie zdolności utrzymania równowagi m.in. móżdżkowa niezborność ruchowa, zwiększone ryzyko upadków
• dolegliwości pokarmowe m.in. nudności, wymioty, biegunki
• zaburzenie ostrości widzenia
• ogólne osłabienie organizmu i utrzymujące się poczucie wyczerpania, senność
• bóle i zawroty głowy, trudności ze skupieniem, niekiedy przypominające oznaki otępienia

Przedawkowanie leków na uspokojenie nie rzutuje wyłącznie na zdrowiu pacjenta. Cierpi też jego najbliższe otoczenie oraz inne sfery życia – nałóg zmienia chorego, co może powodować m.in. izolację od znajomych i rodziny, spadek motywacji do pracy i zaniechanie obowiązków, zobojętnienie emocjonalne.

W niektórych przypadkach nadmierne użycie tego typu środków może pogłębiać istniejące zaburzenia psychiczne, co w konsekwencji może doprowadzić np. do prób samobójczych.

Bibliografia:
1. https://medjol.pl/warto-wiedziec/lekomania/zatrucie-i-przedawkowanie-lekow-nasennych-objawy-skutki-i-pierwsza-pomoc
2. https://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/uzaleznienia/277116,naduzywanie-i-uzaleznienie-od-lekow-uspokajajacych-i-nasennych